” Het is niet de gebeurtenis, maar je gedachten daarover die tot conflict leiden”

De kink in de kabel

Ha Lenka,

Wat een goed idee om per blog van gedachten te wisselen over de ontwikkelingen van ons vak! Over de vragen die we horen van cliënten en de bijzondere oplossingen die vaak gevonden worden aan de mediationtafel.

Etterende conflicten

Dat er veel geld, tijd en energie wordt gestoken in het aantonen van het gelijk, in het overtuigen van de ander. De moedeloosheid of juist de hernieuwde strijdlust als mensen besluiten om bij de mediator aan te kloppen. Soms mag het geen mediation heten, maar zoeken mensen een procesbegeleider. Zo denk ik terug aan een zaak waarbij een man al jaren met de gemeente aan het corresponderen was. Dat ging over een stuk privégrond, waar de gemeente plannen mee had. Een noodzaak en een wens om er samen uit te komen. En toch draaiden ze al meer dan 10 jaar om elkaar heen. Hoe kan dat dan?

Beeldvorming

De gemeente had het beeld dat het deze man enkel te doen was om de gemeente dwars te zitten. Iemand met te veel tijd en geen andere levensinvulling dan deze kwestie. Politiek stond de boel ook onder druk. “We zijn het proces van praten voorbij”, zo kwamen ze aan de mediationtafel. “Het is dit contract of niets. Dan gaan we procederen”.

Waar de man juist mee zat was dat hij steeds weer nieuwe gezichten zag en steeds opnieuw moest uitleggen waar het over ging. “Ze hebben echt geen idee!” Hij voelde zich volstrekt niet serieus genomen door de ambtenaren van de gemeente en omdat niemand ooit eens contact met hem opnam, had hij zich genoodzaakt gevoeld om ook andere partijen te betrekken. Hij wilde graag mediation, “want dan kan eindelijk dat contract getekend worden”.

De kink in de kabel

Bij de start van de mediation werd al snel duidelijk waar de kink in de kabel zat. Ergens in die 10 jaar was een toezegging gedaan door de gemeente, met contract en alles. Alleen daar was nooit opvolging aan gegeven, zo bleek, omdat het een concept was en er vervolgens nieuwe lokale regels in werking waren getreden. Logischerwijs had de gemeente op basis daarvan nieuwe voorstellen gedaan. En op die voorstellen had de gemeente nooit een definitief antwoord gekregen van de man. Ja, wel een herhaling van zetten en steeds verwijzing naar vroeger. Toen eindelijk helder was wat de ‘kritieke gebeurtenis’ was geweest, en dat daarop een patroon van interpretatie en oordelen was ontstaan waardoor ze in 10 jaar tijd langs elkaar heen waren gaan praten, was het probleem binnen no timeopgelost.

Gebeurtenis – gedachten – gevoelens – gedrag

Zoals de filosoof Epictetus ooit schreef,  “Het zijn niet de dingen die in de wereld gebeuren, waardoor mensen van slag raken, maar hun gedachten daarover.” De gedragstherapeut Albert Ellis (1913 – 2007) heeft halverwege de vorige eeuw dit vertaald in rationeel-emotieve therapie (RET), waarbij hij aantoonde dat niet zozeer gebeurtenissen bepalend zijn voor het ontstaan van misverstanden, maar dat die voortkomen uit de manier waarop men de situatie of gebeurtenis interpreteert. Volgens hem leeft ieder mens op grond van een systeem van overtuigingen. Dit systeem van overtuigingen, ook wel het belief system genoemd, is verantwoordelijk voor onze emoties en gedrag. Wanneer een overtuiging improductief of onjuist is, dan is er sprake van een irrationele overtuiging. Het voornaamste uitgangspunt van RET is dat dergelijke irrationele overtuigingen en negatieve emoties soms ongewenst gedrag tot gevolg hebben. Door in deze mediation terug te gaan naar de ‘kritieke gebeurtenis’, kon het emotionele deel verwerkt worden en was er ruimte om te kijken waar een goed contract nu aan moest voldoen en werd het eindresultaat met champagne beklonken.

Wat is jouw ervaring?

Lenka, ik kijk uit naar jouw ervaringen of hoe jij de ‘kritieke gebeurtenis’ terugziet in jouw mediations?

Tot Blogs!

Frederique

Lees hier mijn blog: 1. Ha Lenka 180611